Six Mile Cottonwood Cove cemetery

Searchlight heeft een wat grotere officiële begraafplaats.
Six Mile Cottonwood Cove Cemetery ligt zo’n 10 km (= 6 mijl) ten oosten van de stad vlakbij Lake Mead.
Eerst rijd je over een asfaltweg, de Cottonwood Cove Road, dan ga je rechtsaf een zandweg op bij een powerline.

Geen omheining, geen bord.
De begraafplaats maakt zo deel uit van de woestijn dat het niet goed lukt een foto te maken waarop hij eruit springt. Dat zie ik ook aan foto’s van anderen op andere websites.
Het geeft een heel speciale, prettige sfeer.



Er zijn graven met alleen namen en data maar ook graven met een mooie opdracht.
Enkele schitterende grafstenen die nieuwsgierig maken naar degene die is begraven.
Ook wat hoopjes woestijnstenen zonder een naam erbij.

Omheinde graven, overwoekerde graven.
Ongeveer vijftig. Ook recente.
En achterin een plek voor dieren.

Vooraan staan twee bewerkte stenen die erg op elkaar lijken.
De ene is voor Chuck Monnich die in 2012 is overleden.
De andere is voor Tobe Barnes (1878-1959).

Ik kan niet vinden waarom deze steen zo te zien recent is geplaatst.
Mogelijk was de originele steen beschadigd of verdwenen.
Een ding lijkt me echter sterk: dat zo helemaal vooraan de plek is van Tobe Barnes’ graf.

Lees dit maar eens:
The cemetery near Searchlight on the powerline road is called the Tobey Barnes Cemetery.
Tobey had a beloved dog named “Ring”, he buried Ring there.
When Tobey died he wanted to be buried next to his beloved dog. Thus started a cemetery where people could be buried near their pets!

There used to be a sign on the road, I think they removed it in the mid 80’s. The cemetery is before the National Park Service boundary…. it must be on BLM land. I’m just guessing.

There is also a grave their for Max Sterling, he was known in Searchlight as “Miserable Max”.
I lived in Cottonwood Cove from 1974-1981, my father was a park ranger there…. that is how I know the history.”

Het graf van Max Sterling heb ik niet gevonden en het graf van Ring evenmin.
Maar toen ik er was kende ik dit verhaal nog niet dus fotografeerde ik wel een aantal andere dierengraven maar zocht niet speciaal naar dat van de hond die als eerste hier is begraven.

Overigens heet deze begraafplaats onder de locals misschien Tobe(y) Barnes Cemetery, officieel heet hij echt Six Mile Cottonwood Cove.

 

 

Dieren

Achteraan is een gedeelte speciaal voor dieren.
Een beetje afgezonderd van de rest.


 

Enkele van de graven

 
 

Er liggen hier in elk geval twee mensen begraven.
 

Dieren op Searchlight Cemetery

Searchlight Cemetery bezoek ik voor de tweede keer op 3 oktober 2013.
Een doel heb ik niet.
Gewoon even rondlopen, kijken of me wat opvalt.

En inderdaad valt iets op.
In de hoek rechts achter zijn graven die ik niet eerder heb gezien en die niet anders dan van dieren kunnen zijn.
Hoewel dieren hier officieel niet mogen worden begraven.
Het staat zelfs bij de poort.

Het gaat om Sweetie Pie, Tiger, Brownie en Cow. Misschien zelfs meer.
Overleden tussen 2003 en 2008.
Het kúnnen ‘zomaar stenen’ zijn.
Maar enkele plekken lijken met de rondom gelegde keien op echte graven.

En of het nou begraven dieren zijn of stenen die ze herdenken, opmerkelijk blijft het.

 Brownie

Searchlight Cemetery

Searchlight is een kleine stad in Nevada, een goed uur rijden ten zuiden van Las Vegas.
Volgens senator Harry Reid (die er vandaan komt en die er nog steeds woont) kreeg de stad de naam omdat goudzoeker George Frederick Colton zei dat je een ‘searchlight’ nodig had om daar goud te vinden.
In 1897 gebeurde dat en snelden andere goudzoekers toe.
Tussen 1907 en 1910 werd in de goudmijnen jaarlijks voor $ 7 miljoen aan goud gedolven. In Searchlight woonden toen 1500 mensen.
Na 1917 zakte de gouddelving in en daarom ook de stad.

Er is nu een klein casino, er is een school en er is een begraafplaats.
Dat is Cemetery #4. Nummers #2 en #3 waren plekken in de stad waar enkele graven waren (nu onvindbaar).
Cemetery #1 lag bij het vliegveld ten zuiden van de stad.
In 1961 crashte daarop een vliegtuig waarbij de meeste monumenten werden vernield.
De markers die nog vindbaar waren werden overgebracht naar deze begraafplaats.
Of de erbij horende lichamen mee zijn verplaatst weet niemand (wat vermoedelijk ‘nee’ betekent).

Ook Cemetery #4 is in de loop der jaren geteisterd door de elementen, vernielingen en diefstal.
In het midden is een deel afgezet waar denkt men de oudste graven waren.
Ernaast staat een monument met namen van mensen die volgens documenten of overlevering in de ‘Searchlight area’ zijn begraven.

Verder is de begraafplaats een mooie mengeling van oude, sobere graven en traditionele graven en enkele wat meer monumentale monumenten.

Begin 2012 werd bekend dat Erline Yeager Smith $ 50.000 had nagelaten aan de Searchlight Museum Guild om de begraafplaats op te knappen.
Die zal nu de begraafplaats gaan beheren, wat eerder gebeurde door de Clark County Commission.

Reid

Wanneer ik in oktober 2012 Searchlight Cemetery bezoek weet ik al dat Harry Reid er woont en verwacht ik dus ook Reids op de begraafplaats aan te treffen.
Dat het er zovéél zijn, had ik niet verwacht.

Er zijn simpele graven: een stuk steen met een erop geschreven naam (J. Reid en L. Reid).
Er zijn ook meer aangeklede zoals voor de grootouders van de senator (vast later opgericht, want de Reids waren erg arm).

Van veel Reids neem ik aan dat het familie is maar hoe precies weet ik niet en het doet er ook niet toe: het zijn er véél en ooit wordt ook de senator hier begraven.
Wie er ook begraven is, is de vader van Harry Reid. Een mijnwerker die in juni 1972 zichzelf een kogel door het hoofd schoot.

Harry Reid senior had de gewoonte overal zijn initialen in te krassen. Ook in een grote steen die zijn zonen op zijn graf plaatsten.
It’s as permanent a mark as a man can make for himself on this earth. It won’t be washed off by the rain. It won’t be faded by the sun. It won’t be diminished by time. It says: I was here,” schrijft Reid in zijn autobiografie, The Good Fight: Hard Lessons from Searchlight to Washington.

 

 

Sol T. DeLee, MD

Drie graven naast elkaar, op zo’n tien meter na de poort van de begraafplaats.

Rechts is het graf van Carl S. Myjers (1908-1996).
Ik weet niets van hem maar leid uit zijn steen af dat hij hield van de woestijn. Verder was hij volgens de tekst op de steen echtgenoot, vader en opa.

Links naast hem ligt Pat Myjers (1929-2004).
Volgens een kort stukje in de Las Vegas Sun woonde ze 54 jaar in Searchlight en was ze een ‘homemaker’.
She is survived by one daughter, Cathryn S. DeLee of Searchlight, and one grandchild.”

Daarnaast nog een graf met alleen een markertje van de begrafenisondernemer.

Een arts. Met na zes jaar alleen nog die marker (en kunstbloemen).

Gynaecoloog
Sol Theron DeLee was een gynaecoloog.
Lees wat de Las Vegas Sun na zijn dood over hem schreef.

Dr. Sol T. DeLee arrived in Las Vegas in 1964 and was shocked to learn that on average seven women a year died during childbirth in Clark County.
“Physicians didn’t share information,” he said, citing what he felt was the key reason for the high fatality rate.
A year later, DeLee founded the Las Vegas/Clark County Gynecological Society to get local obstetricians/gynecologists sharing information to improve safety at childbirth.

In 1949 schreef hij het destijds populaire boek over opvoeding ‘Safeguarding Motherhood’ waarvan acht edities verschenen en dat nog steeds tweedehands verkrijgbaar is.

Ook voordat hij in Las Vegas belandde had DeLee al naam gemaakt.
Van 1942 tot 1964 was hij hoogleraar gynaecologie aan de universiteit van Chicago.
In die stad werkte hij tussen 1942 en 1946 ook als arts.

Hoge leeftijd
DeLee had het plan tot zeer hoge leeftijd zijn beroep uit te oefenen.
Dat zei hij tegen de krant toen hij op zijn 77e in 1988 zijn eigen dochter Danielle ‘haalde’.
Het zou anders lopen.

Weer de Las Vegas Sun:
But the aging baby doc soon found himself in hot water.
He had drawn the ire of anti-abortion groups for performing abortions at The Birth Place and the Women’s Care Center clinics in Las Vegas.
A Drug Enforcement Administration investigation resulted in 1991 in the revocation of DeLee’s authority to issue prescriptions for controlled substances.
Federal authorities accused him of selling prescriptions for $25 apiece.
Although he denied that allegation, DeLee opted the next year to surrender his license to practice medicine and retire rather than face a disciplinary hearing before the Nevada State Board of Medical Examiners.

Googlen
Nog een paar dingen om te googlen: de dochter.
Ze is nu 24, zit op Facebook, heeft aan Yale gestudeerd, is verloofd en woont in Las Vegas.
Haar moeder is Cathryn Susan DeLee (Myers), de dochter van Pat en Carl.
Cathryn is verpleegster bij een ziekenhuis in Las Vegas, ze woont in Searchlight en was toen Danielle werd geboren (en Sol 77 was) 31 jaar.

Uit een eerder huwelijk (of: eerdere huwelijken) had Sol nog een dochter (Nancy), een zoon Garrison en een zoon Frank.
Frank DeLee is ook gynaecoloog in Las Vegas. Al 32 jaar.

Het is dus niet zo dat er geen geld was voor een mooie steen voor deze dokter.
Misschien werd hij niet zeer bemind door zijn naasten. Misschien vinden ze deze marker door zijn eenvoud juist sjiek.
En misschien moet die steen gewoon nog komen.