Boulder City Cemetery

Mijn bezoek aan Boulder City Cemetery kan niet worden los gezien van mijn privé-emoties.
Ik pleeg die hier niet breed uit te meten maar kan er nu niet omheen.

Op 29 september 2010 check ik in bij mijn motel in Boulder City waar ik al meer dan tien jaar kom en waar ik een goed contact heb met receptioniste Karen. We zijn bevriend. Sort of. Ik verheug me erop haar terug te zien. Ik kocht kadootjes.
Achter de balie zit een andere vrouw. Karen is een paar maanden geleden overleden. Kanker.
Het grijpt me meer aan dan ik zelf had gedacht. Als een radeloos en redeloos persoon dool ik over de begraafplaats van Boulder City, op zoek naar haar graf.
Wat nergens op slaat. Ik weet niet eens of ze hier is begraven.

Het gras staat er hoog. Zo hoog dat ik eerst denk dat er helemaal geen graven zijn. Die zijn er wel.
Om iets te dóen maak ik wat foto’s. Niet veel. Een stuk of 10-15.
Ik blijk ze blijna allemaal kwijt te kunnen op Find a Grave want dit cemetery is slechts deels in kaart gebracht.
Weinig namen, amper foto’s.

Zelf neem ik me de twee dagen die ik hierna nog in Boulder City ben (ik had voor drie dagen gereserveerd) voor het bord te fotograferen. Om dit stukje compleet te maken.
Ik rijd er zelfs een aantal keren langs maar breng het niet op.

Hieronder wat foto’s.