Kinderen

Ik weet niet wat erger is.
Doodgaan als je 32 bent of 48 of 56.
Ergens in de 70 lijkt het me wel ok. In elk geval: dat zit er dan dik in.
In de 80 en nog goed gezond tot de hamer valt: ik teken ervoor. Nóg ouder? en fysiek relatief gezond en psychisch relatief bij zinnen? Way to go.

Doodgaan als kind. Ik weet niet of dat ‘als kind’ erg is.
Ongeleefde levens, niet uitgekomen dromen. Dát natuurlijk.
Maar ook: niet gerealiseerd leed.
Het leven kan immers knap klote zijn.

Wat me heel erg lijkt: je jonge kind verliezen. Een baby bij de geboorte of snel erna.
Als peuter of kleuter. Ach, eigenlijk alles erna.
Ouders horen ooit dood te gaan (liefst niet als je zelf nog jong bent maar later: onontkoombaar). Kinderen niet.

Op veel begraafplaatsen zijn gedeeltes afgescheiden speciaal voor kindergrafjes.
Ook in Lake Havasu City.
Ze onderscheiden zich vaak door de frutsels. Zoals op het graf van Jake. Hij werd vier. Verder kon ik eerst niets over hem vinden omdat de frutsels én het woestijnzand zijn naam onzichtbaar maakten. Aan de verse speeltjes te zien wordt er nog steeds aan hem gedacht.
Gelukkig was daar ook nu Find a Grave. Met een foto van twee jaar geleden. Steen beter leesbaar, minder frutsels. Voor dit grafje wordt gezorgd.
Verder staat er niets over Jake. Dat vind ik jammer.

Het kan erger.
Dit grafje is al een tijd niet meer bijgehouden. De woestijnprikplantjes hebben het overwoekerd.
Hoewel: er staan wel plastic bloemen bij. En dat hart.

Ook nu Find a Grave geraadpleegd.
Ook over Anaida Cindy Salkova geen informatie behalve dat ze op 15 februari 2004 werd geboren en een dag later is gestorven.
Toen het graf twee jaar geleden voor de site werd gefotografeerd, was de steen omringd door kleurige knikkers. Hoe kunnen die nu zijn weggeraakt? Verbleekt – lijkt me niet. Gestolen? Dat zou érg naar zijn, maar waarom dan niet aangevuld. En zeg nou zelf, hoeveel moeite kost het om die nare prikplantjes even uit de aarde te rukken? Tien minuten? een kwartier?

Het zélf even doen, als gravenbekijkster – dat mag niet.
Lees ik overal.

Laat wat van je horen

*