Het nieuwe (gras)deel van Parker Cemetery heeft geen grote beelden maar vooral liggende stenen. Ook zijn er kleine kaartjes met naam en data. Plasticje ervoor, metaal er omheen.
Na een tijd worden ze slecht leesbaar.
Is de bedoeling om er ooit, als er geld is misschien, een echte steen bij te zetten. Of een kruis? Wás dit misschien ooit een kruis waarvan de dwarsverbinding naar beneden is gezakt? Of hoort het zo?
Aaron Bernal, op de dag van zijn geboorte gestorven, heeft twee jaar later nog geen steen.
David Martinez (38) kreeg veel foto’s mee. Maar de weersomstandigheden in Parker, AZ zijn zodanig dat vijf jaar later de data al slecht te lezen zijn en de foto’s helemaal verbleekt.
Wie hij was, hoe hij is gestorven? Ik weet het niet. Een ándere David Martinez is in 2005 geëxecuteerd. Maar die was 29. En Martinez (ook ik combinatie met ‘David’) is in Amerika net zo gewoon als bij ons Jan Smit.
Nóg een onbekende. Antonia G. Dominguez, geb. 1952, overleden 2006. Geen steen. Wél een aantal verse bloeiende planten.
Patricia Anne Carroll, net 65 jaar geworden. Mooi kruisje, klein plantje.
Een kindergraf. Ik was er een paar weken nadat het was gedolven. Je kunt zien dat het recent is aan het zand waarop nog geen gras is gegroeid. Nog geen jaar is het kind geworden.
Deze mensen zijn een paar jaar geleden begraven. Wat de bedoeling ook was (ooit een steen, nu en dan een plantje er bij zetten) – het is er niet van gekomen.
Laat wat van je horen