Desert Lawn Cemetery

Desert Lawn Cemetery in Mohave Valley is verder dan ik dacht van Kingman, AZ waar ik verblijf en het is er -omdat het hoger ligt dan Kingman- ook veel warmer dan ik had verwacht.
Wanneer ik (op 23 september 2010) eenmaal ben aangekomen, blijkt dat dit een lawn cemetery is.  Zodat mijn eerste reactie “nou, even dan, ik heb er tenslotte meer dan anderhalf uur naartoe gereden – maar niet langer dan een kwartiertje”.
(Uiteraard had ik dat van dat lawn kunnen weten – zo heet het tenslotte)

Ik zie een kunstwerk/memorial voor helden uit 1985 (stukje daarover komt later), ik zie een paar kloeke graftomben, ik zie vooral veel gras en platte stenen met weinig bloemen en traditionele teksten.
Pickup trucks rijden af en aan dus vermoedelijk wordt verderop ergens aan gewerkt (het is een erg grote begraafplaats, ik zie er maar een fractie van – ook wanneer ik toch meer dan een uur blijf). Er zijn geen mannen die op het gras waar ik ben aan het terrein werken.
Op mijn kleine stukje grasveld ben ik alleen.

Verderop staan erg veel kleine boeketjes kunstbloemen. Ik loop erheen.
Het blijkt de kinderbegraafplaats te zijn. Kleine steentjes met bij elke steen dezelfde bloemen. Alsof iemand zich voor al die graven verantwoordelijk heeft gemaakt.
Mogelijk is dat dezelfde persoon (personen?) die een grafsteen heeft geplaatst met de tekst In Loving Memory Of All Babies Killed By Abortion (dat is die iets grotere vooraan).
Dat zoiets zomaar mag.

Om mij weer op te vrolijken besluit een Roadrunner de begraafplaats te bezoeken.
Klik-klak, even lachen, lief vogeltje.

 

Tribute to employees who perished and received serious injuries

Direct bij het betreden van deze begraafplaats valt dit monument op.
Het staat ietsje rechts (het veld waarvan ik verder foto’s nam lag links, waar die witte auto rijdt).
Ik neem er foto’s van en denk: thuis opzoeken waar het opslaat.

Op 9 juni 1985 was een explosie in een kerncentrale bij Laughlin, Nevada (dat is ietsje verderop).
Zes arbeiders verloren het leven, tien raakten zwaargewond.

Er kwam een onderzoek, het bedrijf was het niet eens met de uitkomst.
Dat is het laatste dat ik over de explosie vind, in de Los Angeles Times in 1992.
In de Las Vegas Review van juni 2009 lees ik dat de centrale wordt gesloten.

Ronnie Broussard

Ik weet niet of het google is of mijn zoekend onvermogen of dat jonge mensen met Spaanse namen die jong om het leven komen minder nieuwswaardig zijn.
Ik slaag er in elk geval veel minder vaak in te achterhalen waarom de levens van een Gonzalez of Alvarez kort zijn gebleven dan bij jonge mensen met een niet-Spaanse naam.

Ronnie Broussard is vindbaar.
Er is een online Memorial aan hem gewijd en ik schrik van wat ik daar lees:
We lost our beautiful son to a horrible game…the choking game. A game teenagers play, and even some of us played when we were young.
They are taking it to the extreme now a days, and we are losing lives one by one because of it.

Op de site staan foto’s van Ronnie. Een leuke knul. Met een liefhebbende familie.
En mensen die vier jaar later nog steeds korte berichtjes neerzetten om hem te herdenken.

Voor wie -zoals ik- niet precies weet wat dat ‘spel’ behelst: G.A.S.P.