Searchlight is een kleine stad in Nevada, een goed uur rijden ten zuiden van Las Vegas.
Volgens senator Harry Reid (die er vandaan komt en die er nog steeds woont) kreeg de stad de naam omdat goudzoeker George Frederick Colton zei dat je een ‘searchlight’ nodig had om daar goud te vinden.
In 1897 gebeurde dat en snelden andere goudzoekers toe.
Tussen 1907 en 1910 werd in de goudmijnen jaarlijks voor $ 7 miljoen aan goud gedolven. In Searchlight woonden toen 1500 mensen.
Na 1917 zakte de gouddelving in en daarom ook de stad.

Er is nu een klein casino, er is een school en er is een begraafplaats.
Dat is Cemetery #4. Nummers #2 en #3 waren plekken in de stad waar enkele graven waren (nu onvindbaar).
Cemetery #1 lag bij het vliegveld ten zuiden van de stad.
In 1961 crashte daarop een vliegtuig waarbij de meeste monumenten werden vernield.
De markers die nog vindbaar waren werden overgebracht naar deze begraafplaats.
Of de erbij horende lichamen mee zijn verplaatst weet niemand (wat vermoedelijk ‘nee’ betekent).

Ook Cemetery #4 is in de loop der jaren geteisterd door de elementen, vernielingen en diefstal.
In het midden is een deel afgezet waar denkt men de oudste graven waren.
Ernaast staat een monument met namen van mensen die volgens documenten of overlevering in de ‘Searchlight area’ zijn begraven.

Verder is de begraafplaats een mooie mengeling van oude, sobere graven en traditionele graven en enkele wat meer monumentale monumenten.

Begin 2012 werd bekend dat Erline Yeager Smith $ 50.000 had nagelaten aan de Searchlight Museum Guild om de begraafplaats op te knappen.
Die zal nu de begraafplaats gaan beheren, wat eerder gebeurde door de Clark County Commission.

Wanneer ik in oktober 2012 Searchlight Cemetery bezoek weet ik al dat Harry Reid er woont en verwacht ik dus ook Reids op de begraafplaats aan te treffen.
Dat het er zovéél zijn, had ik niet verwacht.

Er zijn simpele graven: een stuk steen met een erop geschreven naam (J. Reid en L. Reid).
Er zijn ook meer aangeklede zoals voor de grootouders van de senator (vast later opgericht, want de Reids waren erg arm).

Van veel Reids neem ik aan dat het familie is maar hoe precies weet ik niet en het doet er ook niet toe: het zijn er véél en ooit wordt ook de senator hier begraven.
Wie er ook begraven is, is de vader van Harry Reid. Een mijnwerker die in juni 1972 zichzelf een kogel door het hoofd schoot.

Harry Reid senior had de gewoonte overal zijn initialen in te krassen. Ook in een grote steen die zijn zonen op zijn graf plaatsten.
“It’s as permanent a mark as a man can make for himself on this earth. It won’t be washed off by the rain. It won’t be faded by the sun. It won’t be diminished by time. It says: I was here,” schrijft Reid in zijn autobiografie, The Good Fight: Hard Lessons from Searchlight to Washington.