Wat een troep, was mijn eerste reactie bij dit graf.
Leuk bedacht, dat hekje er omheen, maar wat treurig om het zo te laten verloederen.

Het graf blijkt van Rebecca Lynn Barker: “Becky”.
Geboren op 2 mei 1983, gestorven op 9 december 2005.
Persoonlijke noot, die steen. Verder een schelp. Maar vooral: prikplantjes.
Wie was je, Becky? Hoe ben je dood gegaan? Waarom is je graf zo verloederd.

FindaGrave noemt dit graf wel maar doet er niets mee (ik zal dadelijk zelf wat foto’s toevoegen).
Google leidt me naar Becky’s dood. Ze is doodgereden.

Op MySpace staat haar Obituary waaruit ik citeer:
“Becky loved her world. Her world was purple. She had a great love for the ocean and hiking in the mountains. She loved camping and boating with her family. She loved to cuddle her kittens and little children. Becky had a great love for her friends and the people around her. Becky will always be remembered for her wonderful sweet smile and her genuine unconditional love she shared with so many, especially with Jed, the love of her life. She also loved her family dearly and never missed an opportunity to tell them how much she loved them whenever she was with them.”

Haar familie heeft zo te zien niets met Chloride, raadselachtig dus waarom ze daar is begraven. Wat weer wel kan verklaren waarom dat graf zo slecht is onderhouden.
In 2007 maakt iemand (een familielid?) nog melding dat ze(?) het graf regelmatig bezoekt en dat het er mooi bij ligt.

Foto’s van het graf in het begin staan ook op MySpace: hier en hier.