Ruimen

Een heel enkele keer zie ik op een andere begraafplaats bij een graf een bordje: dit graf wordt geruimd.
De foto hiernaast nam ik vorig jaar zomer in West-Graftdijk.

Op deze begraafplaats staan veel van die bordjes.
Wel iets anders geformuleerd: svp contact opnemen.
Maar daarmee bedoelen ze hetzelfde.

 
 
Ook tref ik een hele rij aan met bord

Hier wordt bij een aantal graven vermeld welke wanneer geruimd zijn en welke op de nominatie staan voor ruimen.

Ik heb er een stukje uitgeknipt: kindergraven.

Die lijst vond ik pas nadat ik al op de begraafplaats was geweest. Toevallig fotografeerde ik het (binnenkort te ruimen) graf van Gitte.
En dat van Mariëlle – ook voor dat graf dreigt ruimen.

Het lijkt me erg moeilijk: hoe lang houdt je als ouders een grafje in ere van een kind dat meer dan tien jaar geleden als klein kind is doodgegaan? Neem je een besluit: nu niet meer? Of ga je steeds minder vaak en probeer je er niet teveel aan te denken dat als je niet opnieuw betaalt het grafje wordt geruimd.

Op het graf van Mariëlle staan trouwens wel bloemen. Of ze echt of kunst zijn weet ik niet.
Indien ‘echt’ heeft de familie vermoed ik op tijd ingegrepen.

 

De schroothoop

Op 20 maart 2011 bezoek ik de begraafplaats van Krommenie voor de tweede keer.
Ik zoek de schroothoop.

Ik hoorde erover van de man die op ‘Schiltmeijer’ deze begraafplaats bijhoudt.

Mij was opgevallen dat hij melding maakte van graven die waren geruimd of zouden worden geruimd. Ik vroeg hem of hij daarover informatie kreeg van de begraafplaats zelf.
Dat was niet het geval.
Net als ik zag hij de bordjes. En verder inspecteerde hij regelmatig ‘de schroothoop’.

De schroothoop? Ik krijg visioenen van een grote container bij de ingang, maar zo dramatisch is het -zegt hij- ook weer niet.
De stenen staan ergens achteraan.

Ze blijken makkelijk te vinden.
De stenen keurig rechtop tegen elkaar. Een bak met troep. Losse stenen en bakjes en beeldjes (deels kapot).

Niet van alle stenen is de tekst te lezen.
Bij Arie Bakker wel. “Door het oorlogsgeweld getroffen” in de laatste weken voor de bevrijding.
Ik probeer te achterhalen wat er op 12 april 1945 in Medemblik is gebeurd.
Google leidt me naar een monument in Abbekerk (gemeente Medemblik) waar op die datum een Poolse piloot is neergestort. Elders vind ik dat dit gebeurde “in een weiland“.

Wat er ook gebeurd is, ik vind het triest, die stenen daar zo te zien staan.
En of ze oorlogsheld of -slachtoffer of gewoon “lieve moeder” en “zorgzame man” waren doet eigenlijk niet terzake.